პურის მწარმოებლებს საქმიანობის გაგრძელება ახალ რეალობაში მოუწევთ. 1 ტონა ფქვილის იმპორტისთვის გადასახადი 200 ლარი დაწესდება, რაც 1 ტომარა ფქვილს 12 ლარით გააძვირებს, თუმცა პურის ფასი შენარჩუნდება. დიდი ხნის ლოდინის შემდეგ მთავრობამ რეალურად ასეთი გამოსავალი მოძებნა, მაგრამ გადაწყვეტილებით დიდად კმაყოფილი არც ერთი მხარე არ არის - არც მეხორბლეები და ასევე პურის მწარმოებლებიც, რომლებსაც ხარჯი გაეზარდათ. ბოლომდე პრობლემა ვერც ხორბლის მწარმოებლებს მოუგვარდათ.

წყალი გაძვირების ზღვარზეა. მარეგულირებელ უწყებაში უკვე საუბრობენ, რომ სისტემაში ინვესტიციების განხორციელება გვიანდება და თუკი ზომები დროულად არ იქნება მიღებული, მდგომარეობა გაუარესდება. ინვესტიციები კი ყოველთვის წარმოადგენდა მთავარ  ფაქტორს, რის გამოც ქვეყანაში კომუნალური გადასახადი ძვირდებოდა, თუმცა ვალდებულებების უმეტესი ნაწილი შეუსრულებელი რჩებოდა. დღესაც ფაქტობრივად ეს მოცემულობაა, ტარიფის შეცვლის წინაპირობად შესაძლოა, სწორედ ინვესტიციები ჩაიდოს და სატარიფო ცვლილება ამით გაამართლონ.

ეროვნული ვალუტის მერყეობა გრძელდება. რამდენიმე კვირის წინ შეცვლილი ტენდენცია, დღემდე ძალაშია და საბოლოოდ, 11 პუნქტით გაუფასურებული ლარი მივიღეთ. ამის კვალდაკვად საინტერესოა, ხომ არ ემუქრება პროდუქციას გაძვირება, თანაც მაშინ, როდესაც პრემიერის მოწოდების შემდეგ, ფასების შემცირება უნდა მიგვეღო. რეალურად, დღეს არანაირი გაიაფება არ არსებობს.