წლევანდელ რთველს კლიმატურმა პირობებმა პრობლემები შეუქმნა, თუმცა სახელმწიფოსთან კოორდინირებული მუშაობით რისკები მინიმუმამდე დავიდა და ყველაფერი გაკეთდა, რათა ამინდის გავლენას ნაკლები დანაკარგი მოჰყოლოდა. მთავრობამ პირობა შეასრულა და მოსავლის შეუფერხებლად ჩაბარება ყველა მევენახემ შეძლო. ახლა მთავარი საზრუნავი ღვინის ხარისხია, რათა გლობალურ ბაზრებზე ქართული ღვინის მიერ დამკვიდრებული ნიშა უფრო მეტად განმტკიცდეს.

თბილისი აბრეშუმის გზის ფორუმს მასპინძლობს. ქვეყანაში 60-მდე ქვეყნის წარმომადგენელი ჩამოვიდა. ითქვა, რომ ქართული სახელმწიფო მყარი და სტაბილური პატრნიორია და ეკონომიკური თანამშროლობა მომავალში უფრო მეტად გაღრამავდება.

საქართველოს საზღვაო ტერმინალებს საქართველოს ეკონომიკაზე უდიდესი ეფექტი აქვს და ამ პოტენციალის სწორად განვითარებით შესაძლებელია ქვეყანამ უზარმაზარი სარგებელი მიიღოს. ყულევის, ბათუმის, სუფსისა და  ფოთის პორტებს,  რომელიც ჩვენი ქვეყნის ტერიტორიაზეა განთავსებული და სტრატეგიული მნიშვნელობისაა, ბიუჯეტში სერიოზული  შენატანები შეაქვს, ეკონომიკურ ზრდაზე დიდ გავლენას ახდენს და ადგილობრივ მოსახლეობას ასაქმებს.

შეშის მიმართ აჟიოტაჟი ერთი შეხედვით,  ჩაცხრა, თუმცა მისი გამოყენების მასშტაბი კვლავ მაღალია. თუკი შემოდგომიდან მოსახლეობა იჭერდა თადარიგს და მუდმივად საწვავი მასალის ხელმისაწვდომობას აპროტესტებდა, დღესდღეობით ასეთი პანიკური სიტუაცია არ არის, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ პრობლემა მოგვარდა. გაზიფიცირების მასშტაბები რეგიონებში საკმაოდ აქტიურად მიმდინარეობს, მაგრამ როგორც გათბობის საშუალება, გაზმა შეშა ვერ ჩაანაცვლა. ამის ერთ-ერთი მიზეზი მაღალი ხარჯია, რის გამოც ხალხი უპირატესობას ისევ შეშას ანიჭებს.

საქართველოს ეროვნულმა ბანკმა მონეტარული პოლიტიკა არ შეარბილა და რეფინანსირების განაკვეთი 10%-ზე დატოვა. შესაბამისმა გადაწყვეტილებამ ეკონომისტების თუ საბანკო სპეციალისტების მოლოდინი გაამართლა. მათი აზრით, სებ-ის გადაწყვეტილება ლოგიკურია, რადგან არსებობს რისკი, მათ შორის ლარის გაუფასურების და ამიტომ ჯერჯერობით მკაცრი მონეტარული პოლიტიკის შენარჩუნებაა საჭირო.

საქართველომ წელს განსაკუთრებით ბევრი ელექტროენერგია გაყიდა. გაზაფხულის ბოლოდან დაწყებული დენის ექსპორტი დღესაც გრძელდება. შთამბეჭდავი შედეგი, ერთი მხრივ, ბუნებრივი აირის ჭარბმა რაოდენობამ განაპირობა, რომელიც თბოსადგურებმა გამოიყენეს, მეორე მხრივ კი წყალუხვობამ. გარდა ამისა, 2023 წლის განვლილ თვეებში უმსხვილესი საწარმოების მიერ ელექტროენერგიის მოხმარება შემცირდა, შესაბამისად, ამ გარემოებამაც გააჩინა ჭარბი ელექტროენერგია.

მონეტარული პოლიტიკის რამდენჯერმე შერბილებამ სესხები ოდნავ გააიაფა, თუმცა ცვლილება მნიშვნელოვანი არ არის და ქვეყანაში კრედიტის მომსახურება დღესაც ძვირია. წლის ბოლომდე რეფინანსირების განაკვეთის კიდევ დაიკლებს, მაგრამ არც ეს მოიტანს საპროცენტო განაკვეთის მნიშვნელოვან ცვლილებას.

საქართველოში ბინების გაქირავება-გაყიდვის ბაზარზე კვლავ არარეალურად მაღალი ფასი ნარჩუნდება. მიზეზები, რის გამოც ქვეყანაში უძრავი ქონება გაძვირდა, ამ ეტაპზე შედარებით აღმოფხვრილია, თუმცა ფასების უკუსვლა მაინცდამაინც არ შეიმჩნევა. სიძვირე, განსაკუთრებით თვაში საცემია დედაქალაქში და მის ცენტრალურ ნაწილში. როგორც კვლევებზე დაყრდნობით დგინდება, 2024 წლიდან  როგორც გასაყიდი ბინების ფასის შემცირებას უნდა ველოდოთ, ასევე გაიაფდება ქირაც. "რეზონანსი" სფეროს სპეციალისტებს ესაუბრა მომავალი წლის პროგნოზის დასადგენად.

ქონების გადასახადთან დაკავშირებით მიდგომა იცვლება. არსებული წლიური შემოსავლის 40 000-ლარიანი ზღვარი, რომლის მიხედვითაც ფიზიკურ პირებს ქონების გადასახადის გადახდა უწევთ, გადაიხედება და შეიცვლება, თუმცა რა კრიტერიუმებს დაექვემდებარება იგი, ჯერჯერობით უცნობია. როგორც სპეციალისტების ერთი ნაწილი ამბობს, შესაძლოა, გადასახადი უძრავი ქონების ფართზე იყოს მიბმული. ამ შემთხვევაში გადამხდელი ავტომატურად შეიძლება გახდეს ისეთ პირი, რომელსაც შემოსავალი არ აქვს. მთლიანობაში რამდენიმე ისეთი ნიუანსია, რაც გადასახადის გადამხდელების მხრიდან შეიძლება სერიოზული უკმაყოფილების მიზეზი გახდეს.

ბიზნესმა კადრების დეფიციტის გამო ხელფასები გაზარდა, თუმცა, როგორც ჩანს, ეს საკმარისი არ არის, რადგან მუშახელის კრიზისი კერძო სექტორში ისევ არსებობს. ახლა კომპანიების წარმომადგენლები ამბობენ, რომ ეს მათი მაქსიმუმია და დასაქმებულთათვის ანაზღაურების ზრდას მეტად ვეღარ შეძლებენ, რადგან ასეთ შემთხვევაში მათ მომსახურების თუ პროდუქციის გაძვირება მოუწევთ.

შრომისუნარიანი სოციალურად დაუცველი მოქალაქეების მიმართ მთავრობა მიდგომას ცვლის. ყველას, ვინც დასაქმებაზე უარს იტყვის, შემწეობის თანხა მოეხსნება. ამ მიზნით ბიუჯეტიდან გარკვეული ფულადი რესურსი გამოთავისუფლდება, ვინაიდაც ხარჯი საკმაოდ დიდია და რეალურად ხელისუფლებას მძიმე ტვირთად აწევს ამ ვალდებულების შესრულება.

სიიაფის გამო, საქართველომ რუსეთიდან ბუნებრივი აირის იმპორტი გაზარდა. ღირებულების გარდა, ჩრდილოეთიდან გაზის ყიდვის სხვა მიზეზიც არსებობს, რაც საქართველოს ქსელში ბალანსისა და წნევის რეგულირებაში გამოიხატება. საინტერესოა, არსებობს თუ არა რაიმე სახის რისკი, რუსეთის მიმართულებით გააქტიურებაში?