პირველი ნოემბრიდან კომუნალური გადასახადების სუბსიდირების მეორე ეტაპი იწყება. ისევე როგორც პირველ ეტაპზე, შეღავათები შეეხება იმ აბონენტებს, რომლებიც 200 კვტ/სთ-ზე ნაკლებ დენს და 200 კუბურ მეტრზე ნაკლებ ბუნებრივ აირს მოიხმარენ. სხვადასხვა გამანაწილებლების შემთხვევაში, თანხობრივად შეღავათი ასე აისახება: „თბილისი ენერჯის“ შემთხვევაში (თბილისი) შეეხება აბონენტებს, რომელთა გადასახადი იქნება მაქსიმუმ 92.2 ლარი, შპს „სოკარ ჯორჯია გაზის“ შემთხვევაში (რეგიონები) - მაქსიმუმ 113.8 ლარი, ხოლო სს „საქორგგაზის“ შემთხვევაში - 113.9 ლარი. რაც შეეხება ელექტროენერგიას, თბილისელ აბონენტებს თვეში 37 ლარის გადასახადი დაუფინანსდებათ, ხოლო რეგიონებში კი - 26.42 ლარის.

ეპიდემიამ იმდენად მწვავე მასშტაბი მიიღო, რომ ქვეყნის ეკონომიკური განვითარების პერსპექტივას დიდი ხნით წერტილი დაესვა. ფაქტობრივად, არ რჩება არც ერთი ბიზნესი, რომელიც ამ პროცესების მიმართ მზად აღმოჩნდა, ამიტომ მნიშვნელოვანია იმის ცოდნა,  რა მოლოდინი აქვს ბიზნესს არჩევნების შემდეგ, რადგან, მთავრობის მრავალგზის დაპირების მიუხედავად, მაინც არ არის იმედი, რომ „ლოქდაუნი" არ გამოცხადდება. პარალელურად, მოსახლეობის მსყიდველუნარიანობა მცირდება და ბიზნესს პრობლემა ექმნება.

საქართველოს ეროვნულმა ბანკმა ქართული ვალუტის გამყარებისთვის მხოლოდ ამ კვირაში 70 მილიონი დოლარი გაყიდა - 40 მლნ - გუშინ,  30 მლნ კი - 19 ოქტომბერს. პანდემიის გამო ეროვნული ვალუტა იმდენად რთულ ვითარებაშია, რომ სებ-ი იძულებულია, ინტერვენციები ხშირად გაიღოს, თუმცა ეს ქართულ ფულს დიდად და დიდხანს ვერ ამყარებს. 

უმუშევართა რაოდენობა ყოველთვიურად იზრდება. პანდემიის გავრცელების კვალდაკვალ, სამუშაო ადგილს უფრო მეტი ადამიანი კარგავს, რისი დაბრუნებაც მალე ვერ მოხდება, რადგან უამრავი ბიზნესი ეკონომიკურმა კრიზისმა შეიწირა, რის გამოც მათი საქმიანობა სამუდამოდ დასრულდა. 

კორონავირუსის პანდემიის გამო, საქართველოში გაცემული ხელფასების მოცულობა შემცირდა. ეს მრავალი წლის განმავლობაში პირველად მოხდა. სპეციალისტების მოლოდინი იმაზე მძიმეა, ვიდრე დღეს არსებული მდგომარეობაა. 

სავაჭრო ობიექტებში მომუშავეთა ინფორმაციით, პირველადი პროდუქტების დანიშნულების გარდა, ყველა სხვა სახის საქონლის რეალიზაცია მკვეთრად არის შემცირებული. როგორც აღმოჩნდა, ეპიდემიის პირობებში ხალხი, ძირითადად, გადასულია სურსათისა და საოჯახო პროდუქციის მომარაგებაზე. პანდემიისადმი შიშისა და ჩაკეტვის გამო, მოქალაქეები ცდილობენ, მათთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი სურსათი შეიძინონ და თუ რაიმე საშუალება აქვთ, თუნდაც მინიმალური დანაზოგი გააკეთონ.

საქართველოს მოსახლეობა ეკონომიკურად იმდენად რთულ ვითარებაშია, რომ მთავრობა უმუშევრად დარჩენილი ხალხისთვის 200-ლარიანი დახმარების გაცემას, დიდი ალბათობით, გააგრძელებს. „რეზონანსი“ ორი დღის წინ სწორედ ამის შესახებ იუწყებოდა და წერდა, რომ მთავრობა მოსახლეობისთვის დამატებითი დახმარების გაცემას აპირებდა. პრემიერ გიორგი გახარიას ბიზნესმენებთან შეხვედრის შემდეგ ეს ინფორმაცია დადასტურდა.

საერთაშორისო ბაზარზე ბოლო პერიოდში ხორბლის ფასი მუდმივად მატულობს, აგვისტოდან მოყოლებული კი თითქმის 30%-ითაა გაძვირებული. ზაფხულის მიწურულს, მსოფლიო ბაზარზე 1 ბუშელი ხორბალი 4.91 დოლარი ღირდა, დღეს კი მისმა ღირებულებამ 6.22 დოლარი შეადგინა. საქართველოში საკონდიტრო ნაწარმი უკვე გაძვირდა და თუკი ეს ტენდენცია გაგრძელდა, პურპროდუქტების ფასის ზრდაც გარდაუვალი იქნება.

უძრავი ქონების ბაზარი კორონავირუსმა ისე შეარყია, რომ ბიზნესს უკვე  მთავრობის ინექციაც ვერ შველის. ცოტა ხნის წინ დეველოპერები აცხადებდნენ, რომ იპოთეკური სესხების სუბსიდირებამ  ბაზარი წაახალისა, მაგრამ პოზიტიური ტენდენცია მალევე საპირისპიროდ შეიცვალა. ამ ეტაპზე როგორც მოთხოვნა, ასევე ბინების ფასი შემცირებულია. საუბარია, რომ კლება დაახლოებით 35-40%-ის ფარგლებშია, რაც კვლევებითაც დადასტურდა.

საქართველოში კორონავირუსის მეორე ტალღა შოკური დარტყმებით დაიწყო. შემოდგომის პირველი ნახევარი გაზაფხულზე ბევრად მძიმე აღმოჩნდა ქვეყნისათვის, რადგან ინფიცირებულთა დღიური მაჩვენებელი უკვე 1200-ის ფარგლებში. თანდათან იკეტება ბიზნესი, მისდაუნებურად წესდება შეზღუდვები, ეკონომიკური ვარდნა უფრო შესამჩნევი ხდება. ამ დროს, იწურება 200-ლარიანი დახმარებების გაცემის პერიოდი, რომელიც 6 თვით იყო განსაზღვრული. დღის წესრიგში უკვე დადგა საკითხი რითი დაეხმარება ხელისუფლება მოსახლეობას და ხომ არ იგეგმება დახმარების პაკეტის გახანგრძლივება.

სომხეთ-საქართველოს კონფლიქტი გარკვეულ უარყოფით გავლენას უკვე საქართველოს ეკონომიკაზეც ახდენს. სტატისტიკა, თუ რა დაკარგა ამით ჩვენმა ქვეყანამ ჯერჯერობით უცნობია, თუმცა აშკარაა, რომ რეგიონული კონფლიქტი სულ უფრო მეტად გვაზარალებს. როგორც სპეციალისტები აღნიშნავენ, უკვე შესამჩნევია, რომ გამოც ნავთობპროდუქტების იმპორტი საქართველოში შემცირებულია. იგივე ითქმის ავტომიბილების რეექსპერტზე აზერბაიჯანისა და სომხეთის მიმართულებით.