სოფლის მეურნეობის სეზონურ სამუშაოებზე მუშახელის პრობლემა წელსაც მწვავედ დგას. აგრარულ სფეროში მაღალი რგოლიდან დაწყებული, ქვედა საფეხურამდე, ნებისმიერი კვალიფიკაციის კადრი ძნელად მოიძებნება. მიუხედავად იმისა, რომ დღიური თუ თვიური ანაზღაურება, წინა წელთან შედარებით, წელს გაზრდილია, სოფლის მეურნეობაში მუშახელი მაინც სანთლით საძებნელია.

საქართველოში ზაფხულის ტურისტული სეზონი გრძელდება. მზით დახუნძლული სამთვიანი პერიოდი ზღვისპირეთს ტურისტების მოზიდვაში დაეხმარა, თუმცა აჭარისთვის ვიზიტორების ნაკლებობა პრობლემა არასოდეს არ ყოფილა. ისე, როგორც სხვა წლებში, წელსაც ბათუმში განსაკუთრებულად დაიტვირთა და აქ აქტიურობა ბევრად მეტი იყო, ვიდრე სხვა ზღვისპირა ქალაქებსა, თუმცა ადგილობრივი ვიზიტორები ნაკლებად ჭარბობდნენ, ძირითადი დამსვენებელი მაინც უცხოელი იყვნენ და ჯერ კიდევ არიან.

საქართველოში უმუშევრობა ისტორიულ მინიმუმზეა. მართალია, ბოლო წლებში ამ მხრივ არსებული სტატისტიკა დადებითად გამოიყურება და შედეგი სულ უფრო უკეთესია, თუმცა უმუშევრობის დონე მაინც მაღალ მაჩვენებლად ითვლება. ეკონომისტები ამბობენ, რომ უმუშევრობის კლება მაღალ ეკონომიკურ ზრდას და მიგრაციას უკავშირდება, ეს უკანასკნელი კი ქვეყნისთვის დიდი პრობლემაა.

დედაქალაქში წყლის მიწოდების საკითხი ვერანაირ კრიტიკას ვერ უძლებს. ფაქტობრივად მთელი ზაფხულის განმავლობაში მოსახლეობას სასმელი წყალი შეფერხებით მიეწოდებოდა, მიზეზად კი მუდმივად ავარიული მდგომარეობა სახელდება, რასაც ბოლო არ უჩანს. ასეთ ქაოსს იწვევს ის ფაქტორიც, რომ სფეროში კონკურენცია მინიმალურ დონეზეც არ არის და ამ დროს არც კომპანიები ასრულებენ დაკისრებულ ვალდებულებებს, რაც „ჯივიპის" მაგალითზე ერთხელ კიდევ გამოჩნდა. ცხელ ზაფხულში თბილისის რამდენიმე უბანში მიწოდება შეფერხებით ხდებოდა და ხალხი რამდენიმე დღის განმავლობასი უწყლოდ იყო დარჩენილი.

საქართველოს ეკონომიკა განვითარებას განაგრძობს. ივლისის თვეში ქვეყნის მშპ 13%-ით გაიზარდა. ბოლო წლების ტენდენცია დადებითია და მოლოდინიც პოზიტიურია, მაგრამ საინტერესოა, რამდენად გრძნობს თითოეული ოჯახი ეკონომიკურ ზრდა და თანაბრად ნაწილდება თუ არა სტატისტიკური სიკეთე ადამიანებზე?

ტურიზმის მასშტაბები გაიზარდა. მოლოდინი, რომ საქართველოში ტურისტთა ნაკადი საგრძნობლად შემცირდებოდა, ფუჭი აღმოჩნდა. პოლიტიკური ვნებათაღელვის ჩაცხრობასთან და სტაბილური გარემოს შექმნასთან ერთად ზაფხულის სეზონი აქტიური და მიმზიდველი გახდა შიდა და გარე ტურიზმისთვის. განსაკუთრებული აქტიურობით გამოირჩევა ზღვისპირა კურორტები. მათზე წელს არნახულად დიდი მოთხოვნაა. 

საქართველო, როგორც შუა დერეფნის კარიბჭე, თავის ფუნქციას არ კარგავს. დერეფანი აქტიურ და შეუერხებელ მუშაობას განაგრძობს და შესაბამისად, გადაზიდვების მოცულობა წლიდან წლამდე იზრდება. აქვე საინტერესოა, რამდენად ხდება ამ ყველაფერთან ფეხის აწყობა და მზარდი ტენდენციის გაგრძელების შემთხვევაში, რამდენად მზად იქნება ქვეყნის ინფრასტრუქტურა?

საავტომობილო თხევადი გაზის ფასი ბენზინის ფასს უახლოვდება. თავის დროზე ამ საწვავზე მაღალი მოთხოვნა სწორედ ფასით იყო განპირობებული, რადგან მძღოლებისთვის ეკონომიურ, ბენზინის საუკეთესო ალტერნატივად მიიჩნეოდა და ასეც იყო. სანამ თხევად გაზზე აქციზის გადასახადს  დააწესებდნენ, საკმაოდ იაფიც ღირდა. ამ ეტაპზე კი მისი გაძვირების საფუძველი ბიუროკრატიულ ბარიერებს უკავშირდება, რაზეც ეკონომისტები ღიად საუბრობენ, დარგის სპეციალისტები კი თხევადი გაზის გაძვირებას გეოპოლიტიკური ვითარებით ხსნიან.

ზაფხულში გალის მოსახლეობის მთავარი საზრუნავი თხილის დაბინავება და გაზრდილ ფასებთან გამკლავებაა. ოჯახის მთავარი შემოსავალი სწორედ თხილზეა დამოკიდებული, ამიტომ გალელებისთვის პროდუქტის ფასს განსაკუთრებული დატვირთვა აქვს. ჭირნახულის რეალიზაცია კი წლიდან წლამდე პრობლემაა, რადგან ზუგდიდში გასაყიდი პროდუქციის გადატანა ძვირი ჯდება, ადგილზე კი თხილი იაფია და შემოსავალი ამ დროს ხარჯის გასტუმრებას უნდება, განსაკუთრებით კი დღიური მუშის დაქირავება უჭირთ. 

წინასაარჩევნო დაძაბულობა საბანკო სექტორის საქმიანობაზე არ ასახულა. მიუხედავად იმისა, რომ ეკონომიკის სხვადასხვა სეგმენტში ცოტა გაურკვევლობაა, საბანკო სფერო ჯერჯერობით ყველაზე სტაბილურია. ეროვნული ბანკის მიერ გამოქვეყნებული კვლევები ადასტურებს, რომ სექტორში არსებული დეპოზიტების მოცულობა მზარდია. რაც ნიშნავს, რომ სისტემა მდგრადობას ინარჩუნებს. ასევე, მოსახლეობის ნდობაც მაღალია, რაც წინასაარჩევნოდ მნიშვნელოვანი ფაქტორია ბანკებისთვისაც და მომხმარებლისთვისაც. 

მოსახლეობისთვის უფასო მედიკამენტებში მთავრობა ყოველთვიურად მილიონობით ლარს ხარჯავს, მაგრამ შეღავათი რეალურად ნაკლებად იგრძნობა. ამის მიზეზი წამლებზე მაღალი დანახარჯია, რაც კრიტიკულ ზღვარს აღწევს და ხალხისთვის მძიმე ფინანსური ტვირთია. როგორც ირკვევა, ყოველთვიურად, სახელმწიფო პაციენტებს 4-დან 6 მილიონამდე ლარის მედიკამენტებს უფინანსებს. იმისთვის, რომ მედიკამენტებზე დამოკიდებულმა მოქალაქეებმა შეღავათი იგრძნონ, სახელმწიფო ხარჯი დაახლოებით 16 000 000 ლარს უნდა შეადგენდეს, ანუ წლიურად 200 000 000 ლარის  ფარგლებში.

საქართველოს ეკონომიკურ ზრდაში რეალური სექტორის დამსახურება მინიმალურია. ქვეყანაში, ძირითადად, მომსახურების სფერო ვითარდება, განსაკუთრებით საფინანსო დარგი, ვაჭრობა და ტურიზმი, ხოლო ინდუსტრიული მრეწველობა ამ პროცესს ფეხს ვერ უწყობს. შესაბამისად, რეალურ სექტორში ფულს არავინ დებს და ეს არც  წამყვანი ფინანსური ორგანიზაციების ინტერესებშია, რომლებიც მუდმივად ერთსა და იმავე სეგმენტს აფინანსებენ. ამიტომ შრომის ბაზარი ვერ იზრდება, რაც საბოლოოდ ეკონომიკურ განვითარებასა და მოსახლეობის კეთილდღეობაზე ცუდად მოქმედებს.