დამოუკიდებლობის მოპოვების შემდეგ მრავალმა ყოფილმა საბჭოურმა რესპუბლიკამ სხვაგვარად გადახედა თავის ისტორიას, იმისგან განსხვავებით, რაც სსრკ-ს პერიოდში კომუნისტური ღირებულებების თვალსაზრისით ისწავლებოდა. მე-20 საუკუნის დასაწყისიდან ის თითქმის მთლიანად გადაწერილი იყო საბჭოთა იდეოლოგების მიერ, ხოლო მათი სახელები, ვინ ბოლშევიკებისგან განთავისუფლებას უჭერდნენ მხარ, „ანათემას" გადასცეს.

რამდენიმე დღის წინ „ტელეიმედმა” ახალგაზრდა ქართველი მეცნიერის, სოხუმის უნივერსიტეტის კურსდამთავრებულის, ამჟამად კი პარიზის კათოლიკური უნივერსიტეტის სტუდენტის, ბექა ჭიჭინაძის „სენსაციური აღმოჩენის“ შესახებ გვამცნო (29.03.2023, „იმედის დილა“). მას პირველი წიგნიც გამოუცია: „საქართველოს ხუთჯვრიანი დროშის წარმომავლობა და ქართულ-ჯვაროსნული ურთიერთობები“. გამოდის, რომ „მოქალაქეთა კავშირის“ დროინდელი პარლამენტის მიერ დაკანონებიდან მე-19 წელს მაინც გვეცოდინება მოქალაქეებს „საქართველოს ხუთჯვრიანი დროშის“ ისტორია... 

საქართველოს მოქალაქეებმა ჩვენი „ურყევი ნება სამართლებრივი სახელმწიფო დაგვემკვიდრებინა” კონსტიტუციის პრეამბულაში ავსახეთ, ხოლო რამდენიმე წლის წინ უზენაეს კანონს გარდამავალი დებულებაც დავუმატეთ „ევროპის კავშირში სრული ინტეგრაციის უზრუნველსაყოფად“.

უკრაინაში კრიზისი გრძელდება. სურსათის უსაფრთხოებით დაწყებული ბირთვული საფრთხით და უშიშროების რისკებით დამთავრებული, ომის ქარცეცხლი მთელ მსოფლიოზე ახდენს გავლენას. იგი სერიოზულ გამოწვევებს უქმნის სახელმწიფოებს, მათ შორის საქართველოს და მნიშვნელოვნად ზემოქმედებს გლობალურ უსაფრთხოებასა და ეკონომიკაზე.

საქართველოში შექმნილი ვითარება უაღრესად რთულია. უკანასკნელ ხანს განვითარებულმა მოვლენებმა აჩვენეს, რომ ხელისუფლებასა და საზოგადოებას შორის მნიშვნელოვანი საკითხების გარშემო კონსესუსი არ არსებობს. ამის დასტურია „უცხოხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ“ კანონის მიღების მცდელობა. 

ფაქტია, ვინაიდან სამართლებრივის რა მოგახსენოთ და ევროპული კულტურული სივრცის ნაწილი მაინც ნამდვილად დიდი ხანია ვართ, კარგი იქნებოდა, ოთხი ლეგენდარული ლივერპულელისა და მათი გენიალური მუსიკის პოპულარიზატორის (ვალერი კოჩაროვის) ხსოვნის უკვდავსაყოფად, თბილისის ცენტრალურ პარკში, ვაკის პარკში ან სხვა უფრო შესაფერის ადგილზე „ბითლზების“ ორიგინალურ სკულპტურულ კომპოზიციაში აღმართულიყო, რომელშიც, თუნდაც სიმბოლურად (ფაქტობრივად, ჯგუფის მე-5 წევრად) ის ადამიანიც ასახულიყო, რომელმაც ლივერპული და თბილისი, მართალია, არაოფიციალურად, მაგრამ ჯერ კიდევ ნახევარი საუკუნის წინ „დააძმობილა“... 

მომავალი ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნები ყაზახეთში 19 მარტს ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ეტაპია დემოკრატიული რეფორმების გზაზე - არჩევნები საშუალებას მისცემს ქვეყანას ჩამოაყალიბოს უფრო კონკურენტუნარიანი მრავალპარტიული სისტემა, რაც აუცილებელია მდგრადი და სტაბილური დემოკრატიის განსავითარებლად, რომელიც გამოხატავს საზოგადოების სხვადასხვა ჯგუფების ინტერესს.

„ენჯიოკრატია ამ სამ ქვეყანაში ძირს უთხრის დემოკრატიული ინიციატივებისათვის ხელის შეწყობას. ენჯიოებმა ვერ დასძლიეს საბჭოური მემკვიდრეობა და იკავებენ ვიწრო საჯარო სივრცეს პირად და სახელმწიფო სფეროებს შორის. ამის გამო მთავრობებს კარტ-ბლანში აქვთ“, - აი, ერთერთი დასკვნა ცნობილი ექსპერტის ორისია ლუცევიჩის მოხსენებაში „როგორ დავასრულოთ რევოლუცია: სამოქალაქო საზოგადოება საქართველოში, მოლდოვაში და უკრაინაში“. მოხსენება გამოქვეყნდა მსოფლიოში სახელგანთქმული ბრიტანული ანალიტიკური ცენტრის „ჩეტემ ჰაუზის“ მიერ 2013 წლის იანვარში (შეგახსენებთ, რომ ჩვენში დამკვიდრებული ტერმინი ენჯიო „არასამთავრობო ორგანიზაციის“ ინგლისური აბრევიატურაა). 

საინფორმაციო სააგენტოებმა გაავრცელეს ინფორმაცია დამანგრეველი მიწისძვრის შემდეგ თურქეთში გამართული პირველი ოფიციალური საფეხბურთო მატჩის თაობაზე. 16 თებერვალს კონფერენციის ლიგის 1/16 ფინალში „ტრაბზონსპორმა“ შვეიცარიულ „ბაზელს“ უმასპინძლა და 1:0 დაამარცხა. თუმცა იმ დღეს ტრიბუნებზე, შეიძლება ითქვას, მთელი თურქეთი იყო წარმოდგენილი და კიდევ ერთხელ დადასტურდა, რომ ფეხბურთი, ამ ქვეყანაშიც, მხოლოდ სპორტი არ არის, ფაქტობრივად, დიდი პოლიტიკის რანგშია აყვანილი, ხოლო მედიასაშუალებების დახმარებით, ასეულ მილიონობით ადამიანის სასიკეთო საქმეებისთვის გაერთიანებაც შეუძლია. 

„თოვდა და თბილისს ეხურა თალხი,

დუმდა სიონი და დუმდა ხალხი...

…შემოდიოდა სიკვდილი ცელით!“

1918 წლის 26 მაისს საქართველომ  ფართოდ გაუღო კარი დემოკრატიული პრინციპების დამკვიდრებას, რასაც თვალნათლივ ადასტურებს 1921 წლის 21 თებერვლის კონსტიტუცია. იგი საქართველოს პარლამენტმა მიიღო საბჭოთა ოკუპაციამდე რამდენიმე დღით ადრე,  რაც ნათლად ადასტურებს  დემოკრატიისადმი ქართველი ხალხის ერთგულებას.

105 წლის  ცოდნის ტაძარს სისპეტაკე და  განსაკუთრებული აურა მასში მოღვაწე მამულიშვილებმა მოჰფინეს. მისი რექტორები (პეტრე მელიქიშვილი, ივანე ჯავახიშვილი, ნიკო ნიკოლაძე, ილია ვეკუა, ვიქტორ კუპრაძე, თამაზ გამყრელიძე)  ყოველთვის ღირსულად წარმოაჩენდნენ ერის ინტელექტუალურ პოტენციალს.   ამასთან, თსუ ყოველთვის იყო ეროვნული მუხტის აქტიური მატარებელი და  მართლმადიდებელ დედაეკლესიასთან ერთად ქართული ცნობიერებისა და სახელმწიფოებრიობის მყარ  საძირკველს  წარმოადგენდა. 

საქართველო, ბოლო სამი ათეული წლის მანძილზე უამრავი საშინაო, თუ საგარეო ფაქტორების გამო, განსაკუთრებით პანდემიისა და რუსეთ-უკრაინის ომის ფონზე, დიდი გამოწვევების წინაშე აღმოჩნდა. ამასთან, ბოლოდროინდელი ეკონომიკური ზრდის მაჩვენებლები ქმნიან საფუძველს ქვეყნის შემდგომი დაჩქარებული განვითარებისთვის. ასეთ ვითარებაში ქვეყნის რესურსული პოტენციალის ეფექტიანად გამოყენების, სოციალური და ეკონომიკური მდგომარეობის მნიშვნელოვნად გაჯანსაღებისა და საქართველოს გეოსტრატეგიული როლის  კიდევ უფრო ასამაღლებლად, მიზანშეწონილია შემუშავდეს გრძელვადიან პერიოდზე (15-20 წლიანი, მოკლე და საშუალო ვადიანი ეტაპებისა და ამოცანების განსაზღვრით) გათვლილი ქვეყნის დაჩქარებული სისტემური განვითარების ერთიანი სტრატეგიული დოკუმენტი.