ტელეკომპანია „იმედის“ დაკვეთით ჩატარებული კვლევის თანახმად, „ქართულ ოცნებას“ ამორჩეველთა 59.5 % ემხრობა. მანამდე კი „კოალიცია ცვლილებისთვის“ მესვეურებმა ამცნეს საზოგადოებას, რომ თურმე ოპოზიციასაც ამორჩეველთა 60 %-მდე უჭერს მხარს და „მათ ხმებს აუცილებლად დაიცავენ!“.

„საქართველო, რომელიც არ გაუშვებს ხელიდან ისტორიულ შანსს; საქართველო, რომელიც ირჩევს ერთობასა და განვითარებას; საქართველო, რომელიც არ დააღალატებს წინაპრებს და მომავალ თაობებს; საქართველო, რომელიც ირჩევს ევროკავშირს და ნათელ მომავალს, იკრიბება 20 ოქტომბერს, მარშზე - საქართველო ირჩევს ევროკავშირს!“ - აცხადებენ მარშის მატყუარა ორგანიზატორები, სწორედ ისინი, რომლებმაც უღალატეს ერს და ყველაფერი გააკეთეს იმისათვის, რომ საქართველოს განუსაზღვრელი დროით დაეკარგა ევროინტეგრაციის პერსპექტივა.

მსოფლიოს განვითარებული ქვეყნის დიდი ქალაქების ხელმძღვანელობა უკვე მრავალი წელია განიხილავს, სწავლობს და პრაქტიკულ ნაბიჯებს დგამს საზოგადოებრივი ტრანსპორტის განვითარებისთვის. ჩვენს ქვეყანაში საზოგადოებრივი ტრანსპორტის განვითარებას და კერძო ავტომობილებით გადაადგილების შემცირებაზე ძალზე ცოტას ფიქრობენ და გზებზე საავტომობილო საცობების აღმოფხვრის ღონისძიებების არათუ გეგმა, არამედ კონცეფციაც კი არ არის შემუშავებული.

საქართველოს მოქალაქეებმა ჩვენი „ურყევი ნება სამართლებრივი სახელმწიფო დაგვემკვიდრებინა” კონსტიტუციის პრეამბულაში ავსახეთ, ხოლო სულ რამდენიმე წლის წინ უზენაეს კანონს გარდამავალი დებულებაც დავუმატეთ „ევროპის კავშირში სრული ინტეგრაციის უზრუნველსაყოფად“. ამდენად, თუ დამოუკიდებლობის აღდგენის შემდგომ განვლილი მესამედი საუკუნის განმავლობაში საგზაო ნიშნები და საგზაო მონიშვნა დედაქალაქშიც კი ვერ შევუსაბამეთ „ევროსტანდარტებს“, ევროკავშირს ვინ ჩივის, ევრაზიულშიც აღარავინ გაგვიკარებს... 

ევროპის ჩემპიონატზე ღირსეული დებიუტის შემდეგ, მოუთმენლად ველოდებოდი ქართველი და ჩეხი ფეხბურთელების მორიგ დაპირისპირებას. ცხადია, სტადიონზე ეროვნული („რევოლუციური“) დროშებიც გამოიფინა, სახელმწიფო ჰიმნიც გაჟღერდა და გულშემატკივრების ჩვეული მხარდაჭერით შეგულიანებულმა ჩვენმა ბიჭებმაც თავი არ დაზოგეს გამარჯვების მისაღწევად.

15-18 ივლისს, პეკინში ჩინეთის კომუნისტური პარტიის მეოცე ყრილობის ცენტრალური კომიტეტის მესამე პლენუმი გაიმართა, რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ბოლო დროს უკრაინაში კრიზისის ესკალაციისა და გლობალური ეკონომიკის ჩავარდნის პირობებში. პლენუმმა არაერთ გამოწვევაზე მოახდინა რეაგირება, რაც ახალ სტიმულს ქმნის გლობალური მშვიდობისა და განვითარებისთვის.

არ ვიცი ზუსტად, საერთო ჯამში, რამდენი პარლამენტარი - ტელევიზიებში ხალხის რჩეულებს რომ ეძახიან, - ჰყოლია საქართველოს. საბჭოთა პერიოდის დეპუტატებზე არაფერს ვიტყვი. ერთს შევნიშნავ მხოლოდ - საბჭოთა დეპუტატები, საზოგადოდ, ბევრად არ ჩამოუვარდებოდნენ, თუ არ აღემატებოდნენ დამოუკიდებელი საქართველოს დეპუტატებს. გამონაკლისები აქაცაა, ცხადია. მხედველობაში ქვეყნის უმაღლესი ორგანო - პარლამენტი მაქვს.

ამ ცოტა ხნის წინ სოციალურ ქსელში ერთერთმა ცნობილმა სახემ გაასაჯაროვა საშუალო თვიური ხელფასის მონაცემები ევროკავშირსა (2994 ევრო) და საქართველოში (654 ევრო), რომელთა მიხედვითაც საშუალო თვიური ხელფასი საქართველოში საშუალო ევროპული დონის მხოლოდ 22.2 პროცენტია.

სალომე ზურაბიშვილმა 21 ივნისის #21/06-01 განკარგულებით იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს (იუს) წევრის შესარჩევად მორიგი კონკურსი გამოაცხადა. მიუხედავად იმისა, რომ კონსტიტუცია უპირობოთ ანიჭებს პრეზიდენტს იუს-ში ერთი წევრის საკუთარი შეხედულებისამებრ შერჩევისა და უკონკურსოდ დანიშვნის უფლებას (შესაბამის ორგანულ კანონში მოცემული ნორმა იუს წევრის კონკურსით შერჩევის აუცილებლობის თაობაზე კონსტიტუციას ეწინააღმდეგება), მისასალმებელია, რომ მან იუს წევრის გამოვლენა ისევ კონკურსის გზით გადაწყვიტა.

ყველა გაგვახარა ფეხბურთელების ღირსეულმა დებიუტმა ევროპის ჩემპიონატზე. დორტმუნდში აშკარად არ გაგვიმართა, მაგრამ ხვალინდელი მატჩის წინ მაინც ოპიმისტურად ვართ განწყობილი და გვჯერა ჩეხებთან გამარჯვების, მით უმეტეს, რომ მოწინააღმდეგე გუნდის ქომაგებს არ ექნებათ საგრძობი უპირატესობა.