ავლაბარში, მეტეხის გორაზე, სადაც თბილისის გალავანი მთავრდებოდა, დედაქალაქს გადმოჰყურებდა მონასტერი, რომელიც მე-18 საუკუნის 70-იან წლებში ერეკლე მეორის მეუღლემ დედოფალმა დარეჯანმა ააგო და მას „დარიის მონასტერი“ ერთქვა.

ქართული ხუროთმოძვრების ამ უნიკალურ ტაძარში მოღვაწეობდნენ გამოჩენილი ქარველი სასულიერო პირები. ეკლესიაში დაცული იყო წმინდანთა ნაწილები, მათ შორის წმინდა რაჟდენ პირველმოწამის ნაწილები, რომელიც დღეს სიონის საკათედრო ტაძარში დაბრძანებული.  „დარიის მონატერი“ მოხატლი იყო უნიკალური ფრესკებით.

1795 წელს აღმა-მაჰმად ხანმა თბილისის აღების დროს „დარიის მონასტერი“, მეფე ერეკლეს მეუღლის დარეჯანის სასახლესთან ერთად გადაწვა, თუმცა ტაძარი მალევე აღადგინეს და აქვე დაარსეს სამრევლო სასწავლებელი და ანდრია პირველმოწამის სემინარია.  საქართველოს გასაბჭოების შემდეგ, ბოლშევიკებმა „დარიის მონასტერში“ 26 კომისრების მუზეუმი გახსნეს.