Morgan Stanley ინდოეთში 2026 ფინანსურ წელს რეალური მშპ-ს 6.8 პროცენტით ზრდით „ოქროსფერ გარემოს“ პროგნოზირებს. ოჯახების მოხმარება და ინვესტიციები ძირითადი მამოძრავებელი ფაქტორებია. სოფლის მეურნეობაში მოთხოვნა კვლავ მაღალი რჩება. კერძო სექტორის ხარჯები იზრდება. მაკროსტაბილურობის ინდიკატორები კომფორტულ ზონაშია.

ინდოეთის ეკონომიკური ზრდა მტკიცედ დარჩება შიდა მოთხოვნაზე დამოკიდებული, მაშინაც კი, როდესაც გარე პირობები გაურკვეველი რჩება, განაცხადა Morgan Stanley-მა თავის 2026 წლის ინდოეთის ეკონომიკის პერსპექტივაში, სადაც ის აზიის მესამე უდიდესი ეკონომიკისთვის „ოქროსფერი გარემოს გაგრძელებას“ პროგნოზირებს.

ანგარიში პროგნოზირებს რეალური მშპ-ს ზრდას 6.8 პროცენტით 2026 ფინანსურ წელს და 6.5 პროცენტით 2027-28 ფინანსურ წლებში, რაც ძირითადად განპირობებულია საყოფაცხოვრებო მოხმარების ზრდის ტენდენციით, ურბანული განწყობის გაუმჯობესებით და ინვესტიციების ციკლის გაფართოებით.

„ზრდის ტრაექტორიას მხარს დაუჭერს შიდა მოთხოვნის გაფართოება, ხოლო გარე მოთხოვნა კვლავ დაჩრდილულია გაურკვევლობით“, - ნათქვამია კვლევაში.

Morgan Stanley აღნიშნავს, რომ მონეტარული და ფისკალური პოლიტიკის ცვლილება ხელს უწყობს ურბანული მოხმარების აღორძინებას, რომელიც შერბილდა მაღალი რეალური საპროცენტო განაკვეთების და დასაქმების ნელი ტენდენციების გამო.

2025 წელს განაკვეთების 100 საბაზისო პუნქტით შემსუბუქების და დამატებითი საგადასახადო რეფორმების, მათ შორის 1 ტრილიონი რუპიის ღირებულების საშემოსავლო გადასახადის შემცირების და GST-ის რაციონალიზაციის გათვალისწინებით, განკარგვადი შემოსავლები იზრდება.

ამავდროულად, სოფლის მეურნეობაში მოთხოვნა კვლავ მაღალია, რასაც ხელს უწყობს რეკორდული სასოფლო-სამეურნეო წარმოება, ხელსაყრელი ნალექი და რეალური ხელფასების ზრდა. ანგარიშში ხაზგასმულია, რომ სოფლის მეურნეობაში რეალური ხელფასები 2025 წლის კალენდარულ წელს (CYTD25) 3.1 პროცენტით გაიზარდა, 2024 წლის 1 პროცენტთან შედარებით.

Morgan Stanley-ის თქმით, ინდოეთის პანდემიის შემდგომი კაპიტალური ხარჯების ციკლი, რომელიც თავდაპირველად სახელმწიფო და საყოფაცხოვრებო ინვესტიციებით იყო განპირობებული, ახლა ფართოვდება, რადგან კერძო სექტორის ხარჯები იწყებს ზრდას. სიმძლავრის გამოყენება ბოლო წლის განმავლობაში გრძელვადიან საშუალოზე მაღალი დარჩა, ხოლო ახალი კერძო ინვესტიციები ისეთ სექტორებში იძენს პოპულარობას, როგორიცაა სუფთა ენერგია, მონაცემთა ცენტრები, ნახევარგამტარები, ელექტრონიკა, ელექტრომობილები, სამრეწველო უძრავი ქონება და ჯანდაცვა.

ანგარიშში მოყვანილი ინდოეთის რეზერვის ბანკის ბოლოდროინდელი კვლევა ვარაუდობს, რომ კერძო პროექტების დაფინანსება 2.7 ტრილიონ რუპიამდე გაიზრდება 2026 ფინანსურ წელს, რაც წინა წლის 2.2 ტრილიონ რუპიას შეადგენს.

საქონლის ექსპორტი კვლავ მყიფეა, CYTD25-ში მხოლოდ 0.9 პროცენტით გაიზარდა, ისეთი სექტორები, როგორიცაა ტექსტილი, ტყავი, ძვირფასი ქვები და საიუველირო ნაწარმი, ზეწოლის ქვეშ არიან, განსაკუთრებით მას შემდეგ, რაც აშშ-მ 27 აგვისტოდან რამდენიმე ინდურ პროდუქტზე 50 პროცენტიანი ტარიფები დააწესა. აშშ-ში ექსპორტი მკვეთრად შემცირდა, სექტემბერში ყოველთვიურად 20 პროცენტით შემცირდა.

თუმცა, მომსახურების ექსპორტი კვლავ უფრო მდგრადია, CYTD25-ში დაახლოებით 11 პროცენტით გაიზარდა, მაგრამ გაურკვევლობებს განიცდის აშშ-ს იმიგრაციის პოლიტიკის ცვლილებებიდან, როგორიცაა H-1B ვიზის საფასურის მკვეთრი ზრდა 100,000 აშშ დოლარამდე და შემოთავაზებული HIRE აქტი, რომელიც ოფშორულ მომსახურებაზე 25 პროცენტიან აქციზ გადასახადს დააწესებს.

გარე რისკების მიუხედავად, მაკროსტაბილურობის ინდიკატორები „კომფორტის ზონაში“ რჩება, აღნიშნულია ანგარიშში. მოსალოდნელია, რომ სამომხმარებლო ფასების ინდექსის ინფლაცია 2027 ფინანსური წლისთვის ინდოეთის სარეზერვო ბანკის 4 პროცენტიან მიზანს დაემთხვევა, ხოლო მიმდინარე ანგარიშის დეფიციტი მშპ-ს 1 პროცენტის დონეზე ან მის ქვემოთ უნდა დარჩეს. სავალუტო რეზერვები და დაბალი საგარეო ვალი 2027 ფინანსურ წელს მშპ-ს 18.3 პროცენტის ოდენობით არის პროგნოზირებული, რაც დამატებით ბუფერს ქმნის.