ნიუ დელი: ჩრდილო-აღმოსავლეთ ინდოეთი ახლა უკვე გახდა მთავარი ტურისტული მიმართულება, რომელიც წარმოაჩენს რეგიონის ეკოლოგიურ და კულტურულ ბიომრავალფეროვნებას, მემკვიდრეობასა და სათავგადასავლო სულს, რაც ინდოეთის მთავრობის მიერ ბოლო ათწლეულის განმავლობაში გაწეული მუდმივი და მრავალმხრივი ძალისხმევის წყალობით მოხდა. 

ამ მცდელობის შედეგები აისახა ტურისტული ვიზიტების ზრდაში ყველა რვა შტატში, კერძოდ: არუნაჩალ-პრადეშში, ასამში, მანიპურში, მეგჰალაიაში, მიზორამში, ნაგალენდში, სიკიმსა და ტრიპურაში. 

2023 წელს დაახლოებით 12.5 მილიონმა ადგილობრივმა ტურისტმა დაათვალიერა ჩრდილო-აღმოსავლეთ შტატების სხვადასხვა ნაწილი — ეს მნიშვნელოვანი ზრდაა 2014 წლის 7 მილიონთან შედარებით. 2023 წელს უცხოელთა რაოდენობა შეადგენდა 221,050-ს, რაც წინა წლის მაჩვენებელზე ორჯერ მეტი იყო. 

2025 წელს ვიზიტორთა რაოდენობა, სავარაუდოდ, წლიურად 20-25 პროცენტით მეტი იქნება. „რადგან განვითარება აღწევს ჩრდილო-აღმოსავლეთის ყველა კუთხეში, ტურიზმის სექტორმა განიცადა ზრდის ტალღა. ტურისტების რაოდენობა გაორმაგდა, რამაც გამოიწვია საოჯახო სასტუმროების ზრდა, ახალგაზრდა გიდების დასაქმება და აყვავებული სამოგზაურო ეკოსისტემა“, — განაცხადა ინდოეთის პრემიერ-მინისტრმა ნარენდრა მოდიმ „ამომავალი ჩრდილო-აღმოსავლეთის სამიტის“ დროს. 

ინდოეთის მთავრობამ ტურისტული ინფრასტრუქტურის განვითარების მიზნით წამოიწყო „სვადეშ დარშანის სქემა“, რამაც მნიშვნელოვანი სარგებელი მოუტანა ტურიზმის სექტორს ჩრდილო-აღმოსავლეთ რეგიონებში. მან ხელი შეუწყო ტურისტული ობიექტების განახლებას, გაზარდა ვიზიტორთა რაოდენობა, გააუმჯობესა საარსებო პირობები და უზრუნველყო მდგრადი განვითარება მთელ რეგიონში. განხორციელდა რამდენიმე პროექტი ეკო-ტურიზმისა და სათავგადასავლო ტურიზმის ხელშეწყობის მიზნით, რითაც ხელი შეუწყო ისეთი აქტივობების განვითარებას, როგორიცაა ლაშქრობა, მდინარის რაფტინგი და ველური ბუნების შესწავლა.

მათთვის, ვინც ეძებს სულიერ და რელიგიურ გამოცდილებას, PRASHAD-ის სქემა გთავაზობთ შეუფერხებელ და დაგეგმილ ვიზიტებს ცნობილ რელიგიურ ადგილებსა და მემკვიდრეობის ძეგლებზე მთელ რეგიონში. PRASHAD-ის პროექტებს შორისაა ასამის კამახიას ტაძარი, არუნაჩალ-პრადეშის პარშურამ კუნდი, ნაგალანდის ნოქსენის ეკლესია და მეგალაიას ნონგსავლიას პრესვიტერიანული ეკლესია და ნარტიანგ შაკტი პითი. 

ამ სქემამ ჩრდილო-აღმოსავლეთ შტატების ეს ცნობილი ადგილები ეროვნულ ტურისტულ მარშრუტებში გააერთიანა.

ინდოეთის მთავრობის მცდელობა, ტურისტებისთვის გაეცნო ჩრდილო-აღმოსავლეთ შტატების ფარული საგანძური, არ იყო მარტივი ამოცანა, რადგან რეგიონი მთიანი, შორეული და საავტომობილო და სარკინიგზო კავშირით ძნელად მისადგომია. მან გადადგა ნაბიჯები საიმედო და ყველა ამინდის პირობებში მოქმედი კავშირის შესაქმნელად. UDAN-ის სქემამ, რომლის მიზანი იყო რეგიონული კავშირის გაძლიერება, დიდწილად სარგებელი მოუტანა ჩრდილო-აღმოსავლეთ რეგიონს. 

ახლა არსებობს 90 საჰაერო მარშრუტი, რომელიც აკავშირებს 10 აეროპორტს და ორ ჰელიპორტს ჩრდილო-აღმოსავლეთ შტატებში. პატარა ქალაქებმა, სადაც ათი წლის წინ საჰაერო კავშირი არ იყო, ახლა თანამედროვე აეროპორტები მიიღეს.

არუნაჩალ-პრადეშის დონიი პოლოს აეროპორტმა ცნობილ ადგილებში, როგორიცაა ტავანგი, ბომდილა და ზირო ველი, ვიზიტები უფრო სწრაფი და მარტივი გახადა. მანიპურის იმფალის აეროპორტი, სიკიმის პაკიონგის აეროპორტი, არუნაჩალ-პრადეშის ტეზუს აეროპორტი და მეგალაიას შილონგის აეროპორტი არის ისეთი აეროპორტები, რომლებმაც მრავალი შესაძლებლობა გახსნეს ადგილობრივი ტურიზმისთვის.

ამავდროულად, მთავრობამ დაიწყო მუშაობა არსებული საგზაო და სარკინიგზო ინფრასტრუქტურის გასაუმჯობესებლად, ასევე ახლის ასაშენებლად ძნელად მისადგომ ადგილებში რთული რელიეფით. ბოლო ათწლეულის განმავლობაში აშენდა დაახლოებით 10,000 კმ ახალი გზა 1.07 ტრილიონი ინდური რუპიის ღირებულების, ხოლო 5,055 კმ ახალი გზა, რომლის ღირებულებაც 1.18 ტრილიონი ინდური რუპიაა, მშენებლობის პროცესშია. ამან მნიშვნელოვნად შეუწყო ხელი ტურისტების ნაკადის ზრდას. 

ახლა ტურისტებს შეუძლიათ შეუფერხებლად გაიარონ ისეთი მარშრუტები, როგორიცაა ტავანგ-ბომდილა-ბჰალუკპონგის მარშრუტი. 

გარდა ამისა, სარკინიგზო ხაზები შენდება უფრო ღრმა და მთიან რაიონებში.

 გაუმჯობესებულმა კავშირმა და ეფექტურმა პოპულარიზაციამ ასევე ხელი შეუწყო გამოუკვლეველი ადგილების მსოფლიოსთვის გაცნობას, ისევე როგორც ადგილობრივი ტრადიციების შენარჩუნებას, აღნიშნულია კვლევით ნაშრომში, სახელწოდებით „პერიფერიიდან მეინსტრიმამდე: ტურიზმი და ჩრდილო-აღმოსავლეთ ინდოეთის ტრანსფორმაცია“. 

ნაშრომში ნათქვამია: „მაგალითად, სიკიმი გახდა პოპულარული დანიშნულების ადგილი თავისი თვალწარმტაცი სილამაზის, ბუდისტური მონასტრებისა და სათავგადასავლო ტურიზმის გამო. არუნაჩალ-პრადეში იზიდავს ეკოტურიზმს თავისი ტომობრივი კულტურებითა და ხელუხლებელი პეიზაჟებით, ხოლო მეგალაია ხელს უწყობს ტურიზმს თავისი ჩანჩქერებითა და ცოცხალი ფესვების ხიდებით.“

 მეგალაია გახდა ყველაზე პოპულარული დანიშნულების ადგილი ადგილობრივი ტურისტებისთვის. 

მიუხედავად იმისა, რომ ასამისა და არუნაჩალ-პრადეშის მსგავსმა შტატებმა უფრო დიდი ნაბიჯები გადადგეს, სხვა შტატები, როგორიცაა მანიპური, მიზორამი, ნაგალანდი და ტრიპურა, ასევე აფართოებენ თავიანთ ტურისტულ ინფრასტრუქტურას. „ფესტივალებმა, როგორიცაა ნაგალანდის ჰორნბილის ფესტივალი, მიზორამის ანთურიუმის ფესტივალი და არუნაჩალ-პრადეშის სოლუნგის ფესტივალი, მოიპოვეს ეროვნული და საერთაშორისო აღიარება, რაც ხელს უწყობს ადგილობრივი წეს-ჩვეულებების შენარჩუნებას,“ — ნათქვამია კვლევაში.

ჩრდილო-აღმოსავლეთ ინდოეთში უცხოელების მოსაზიდად მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში რეგულარული ღონისძიებები იმართება. ჩრდილო-აღმოსავლეთ ინდოეთის ფესტივალი (NEIF) სინგაპურსა და ვიეტნამში გაიმართა, სადაც ჩრდილო-აღმოსავლეთის შტატების არტისტები გამოდიოდნენ და სტუმრებს თავიანთ რეგიონში იწვევდნენ. 

ინდოეთის მთავრობის ერთგულებამ და მუდმივმა ძალისხმევამ სატრანსპორტო კავშირების გასაუმჯობესებლად და ადგილობრივი კულტურის პოპულარიზაციისთვის, ჩრდილო-აღმოსავლეთ ინდოეთი ცოცხალ და ხელმისაწვდომ ტურისტულ მიმართულებად გადააქცია. 

გაეროს ადამიანის უფლებათა საბჭოს (UNHRC) მიმდინარე მე-60 სესიაზე, ინდოეთის წყლის ფონდმა, ოფიციალურ თანმხლებ ღონისძიებასა და პოსტერების გამოფენაზე, ხაზი გაუსვა ინდოეთის მთავრობის მრავალმხრივ და ყოვლისმომცველ მიდგომას რეგიონის უნიკალური საჭიროებების დასაკმაყოფილებლად. 

მდგრადი განვითარების მიზნების დანერგვამ განვითარების პროგრამებსა და მიზნობრივ განვითარების ინიციატივებში განაპირობა რეგიონის სოციალურ-ეკონომიკური გარდაქმნა გაუმჯობესებული ინფრასტრუქტურით, აყვავებული ტურიზმითა და ეკონომიკური ზრდის გააქტიურებით, რეგიონის ხელუხლებელი გარემოს შენარჩუნების პარალელურად. 

მთავრობის მხარდაჭერით განხორციელებული ასეთი საზოგადოებაზე დაფუძნებული განვითარება არის მისაბაძი მოდელი განსაკუთრებით სამხრეთ აზიისთვის და ზოგადად მსოფლიოსთვის.