ფეხბურთის გულშემატკივარი ესპანელებთან უმნიშვნელოვანესი პაექრობის მოლოდინშია. ვინაიდან საქართველოს ნაკრების მაისურებიდან უკვე გაქრა „შავი გიორგი", იმედი მაქვს, ფეხბურთის მესვეურები სხვა სიმბოლოებსაც უფრო გონივრულად შეარჩევენ და აღარც წითელი ან შავი ფერის „გამარჯვებული ურჩხული" გამოიფინება სტადიონზე.

ფაქტია, საქართველოში ფეხბურთი პოლიტიკის რანგშია აყვანილი და ევროინტეგრაციის მიმართულებითაც ქართველი ფეხბურთელები გაცილებით მეტს აკეთებენ, ვიდრე ჩვენი პოლიტიკოსები. ამასთან, ევროპელებს საქართველოსა და ქართველების შესახებ საფეხბურთო ნაკრების ოფიციალური სიმბოლოს მიხედვითაც ექმნებათ წარმოდგენა.

ვინც ჩემს პუბლიკაციებს ეცნობა, იცის, რომ კრიტიკულად ვარ განწყობილი ფედერაციის მიერ ევროპის ჩემპიონატისთვის საგანგებოდ შერჩეული ოფიციალური სიმბოლოების მიმართ. ვთვლი, რომ შავი, წითელი, თეთრი ან თუნდაც ოქროსფერი ცხენოსნის „წმინდა გიორგით" მოხსენიება მკრეხელობაა, ვინაიდან მართლმადიდებლური სამყაროს მიერ აღიარებულ ხატებზე (თავისუფლების მოედანზე აღმართულ მონუმენტზეც) ის მარჯვნივ არის მიმართული. ამასთან, ჰერალდიკის წესების თანახმად, წმინდანი შარავანდედით უნდა იყოს ყველასგან გამორჩეული, ხოლო თუ ჩვენი ფეხბურთელების საიდენტიფიკაციო ნიშანი ვინმესთვის სამშობლოსთან ასოცირდება („მე ვარ საქართველო!"), რბილად რომ ვთქვა, არაკორექტულია, სპორტულ (მშვიდობიან), პაექრობაში მეტოქე (მაგ., სომეხი, თურქი, ესპანელი ან ბულგარელი) ურჩხულად (ბოროტებად) წარმოიდგინო...

ძნელია რაიმე გონივრული ახსნა მოეძებნოს იმ სიმბოლოებსაც, რომლებსაც ფედერაცია ქართული ფეხბურთის პოპულარიზაციისთვის იყენებს. თუ ევროპის ჩემპიონატზე გასამართი ყოველი მატჩის წინ საქართველო „შავი გიორგით (ჯორჯით, ჯონით, ჟორჟით, ჟორით თუ ჟორიკათი)" იყო წარმოდგენილი, მეზობელ სომხებთან პაექრობისას სტადიონის პირველ იარუსზე გადაფენილი თეთრი ბანერის მარჯვენა კუთხეში მხოლოდ წითელი მხედარი და ცხენი იქნა გამოსახული, ხოლო მარცხენაში მხოლოდ წითელი ურჩხული, რომელიც ნამდვილად არ ჰგავდა დამარცხებულს, ვინაიდან ცეცხლს აფრქვევდა. ამასთან, რატომღაც სწორედ ამ ურჩხულს ჰქონდა მიწერილი: „მე ვარ საქართველო". თუმცა ისიც ფაქტია, როგორც ჩანს, ბანერის იერსახეზე პასუხისმგებელ პირებს გაუზრებიათ, რომ წმინდა გიორგის მიმსგავსებული ზოგადქრისტიანული სიმბოლოს საქართველოს ფეხბურთის ნაკრებთან იდენტიფიცრება უცხოელებს გაუჭირდებოდათ (განსაკუთრებით, ინგლისელებს), რის გამოც მეორე ბანერზე წარწერისთვის I AM GEORGIA ტრადიციული ბორჯღალის მსგავსი წითელი სიმბოლო ჰქონდათ მიხატული.

გამიხარდა, რომ ფარერების ნაკრებთან მატჩისთვის სტადიონზე გამოფენილი ეს უაზრო ბანერები ჩამოიხსნა, მაგრამ თურქებთან მატჩისთვის, რატომღაც, ახალი, ამჯერად უკვე წითელი ფერის, საკმაოდ ძვირადღირებული ბანერები დამზადდა, რომლებზეც წარწერები თეთრი ფერის იყო, მაგრამ შავად უკვე „ბორჯღალიც" იყო შეღებილი და ურჩხულიც, რომელიც ისევ არ ჰგავდა დამარცხებულს...

ჩემი არგუმენტები დიდი ხანია, რაც არა მარტო ფეხბურთის ფედერაციის, არამედ სახელმწიფოსა და დედაეკლესიიის მესვეურებსაც გავაცანი. ყველას მადლობა, ვინც პრობლემის არსი გიაზრა და შავი ფერის ლოგოს თეთრით ჩანაცვლებაში საკუთარი წვლილი შეიტანა, მაგრამ არც ახალი ვიზუალის თეთრი ფერის მაისურები მიმაჩნია გონივრულად შერჩეულად. გარდა იმისა, რომ ნამდვილად არ ჰგავს სპორტულს და სტილითაც არსებითად განსხვავდება შავი და წითელი ფერის მაისურებისგან, შავი („სამგლოვიარო") ფერის კანტებიც ზედმეტია და წითელ ზოლზე გამოსახული ფიგურებიც. საკმარისი იქნებოდა, სადა თეთრ მაისურზეც წითელი ფერის ლოგო გამოესახათ.

ფაქტია, თუ ჩეხებს, ინგლისელებს და შოტლანდიელებს ფეხბურთის ფედერაციების სიმბოლოებად წითელი ან ლურჯი ლომები ჰყავთ შერჩეული, ფრანგებს - ოქროსფერი მამალი, გერმანელებს და პოლონელებს - თეთრი არწივი, ბელგიელებს - წითელი ეშმაკები, შვეიცარიელებს კი ლოგოზე ფეხბურთელიც გამოუსახავთ, ხორვატებს - ტრადიციული თეთრ-წითელი „ჭადრაკის დაფის" ფონზე - ბურთი, ხოლო სომხებს ბურთთან ერთად, მათი მაიდენტიფიცირებელი ნიშანი (არარატის მთა), საქართველოს ნაკრები, ფაქტობრივად, გაურკვეველი წარმომავლობისა და შინაარსის სიმბოლოებით არის წარმოდგნელი.

ნუ მიწყენენ გულშემატკივრები, მაგრამ ფეხბურთელების დღევანდელ ოფიციალურ ლოგოს ცხენბურთელებსაც არ ვაკადრებდი. ამდენად, კარგი იქნება, თუ ფეხბურთის ფედერაცია, რომელიც სამართლებივი სტატუსით არასამთავრობო ორგანიზაციაა, ახალი სიმბოლიკის შესარჩევად დაუყოვნებლივ გამოაცხადებს ღია კონკურსს, რომ საფეხბურთო ნაკრები მომავალში უფრო გააზრებულად შერჩეული ორიგინალური სიმბოლიკით იყოს წარმოდგენილი. მით უმეტეს, რომ ფედერაციაში უკვე წარდგენილია ალტერნატიული ვარიანტები.

იმედი მაქვს, საქართველო ევროპული ტიპის სამართლებრივ სახელმწიფოდაც ჩამოყალიბდება და ჩვენი საფეხბურთო ნაკრები მსოფლიო ჩემპიონატზეც გაიბრწყინებს, ხოლო კონკურსის ჩატარების გზით შერჩეული და სპეციალისტების აზრის გათვალისწინებით დადგენილი, როგორც სახელმწიფო (დროშა, გერბი, ჰიმნი), ასევე ფეხბურთის ფედერაციის ახალი სიმბოლოც, ისეთივე გამორჩეული იქნება, როგორიც თავად საქართველო და მრავალათასწლოვანი ისტორიის მქონე ქართველი ერია.

 ავთანდილ კახნიაშვილი